«Սա տոտալիտար մտածողություն է, Հայաստանը տարվում է դեպի բռնապետություն». իրավապաշտպան. «Փաստ»
Հասարակություն«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Հայաստանում 2018-ից հետո վարչապետ կոչվածին ծառայող բացարձակ մեծամասնության կողմից ընդունված բոլոր օրենսդրական նախաձեռնությունները միտված չեն Հայաստանի անվտանգության ապահովմանը, մեր երկրում ժողովրդավարության, իրավական պետության զարգացմանը: Դրանք միտված են միայն մեկ բանի՝ մեկ անձի իշխանության ամրապնդմանը:
«Փաստի» հետ զրույցում նման տեսակետ է հայտնել իրավապաշտպան, Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանն՝ անդրադառնալով նաև «Դիմադրության» շարժման գործողությունների ֆոնին առկա գործընթացներին:
Նրա խոսքով, այդ, այսպես կոչված, փոփոխություններն արվում են, որպեսզի այդ օրենքները կիրառվեն իշխանության համար ոչ հաճելի ընդդիմադիր գործիչների նկատմամբ. «Հայաստանում, որպես այդպիսին, իշխանության տարանջատում չկա և չի էլ նախատեսվում: Ոստիկանությունը, ԱԱԾ-ն, դատախազությունը հլու-հնազանդ ծառայում են վարչապետ կոչեցյալին: Քայքայվում է դատական համակարգը. ԲԴԽ-ն սեփականաշնորհվեց Ջհանգիրյանով, դատարաններից առգրավեցին համակարգիչները, և այժմ գործերը մակագրվում են ձեռքով: Այս ամենն ուղղված է մի բանի՝ մեկ անձի իշխանության ամրապնդմանը: Այս առումով ևս մեկ անգամ հիշեցնեմ Մուսոլինիի անկեղծ խոսքը՝ «մեր ընկերներին ու բարեկամներին թույլ է տրվում ամեն ինչ, օրենքները մեր հակառակորդների համար են»:
Օրենքների ընդունումը հենց այս համատեքստում պետք է դիտարկել»: Ավետիք Իշխանյանը մի շարք օրինակներ բերեց՝ առաջինը դիտարկելով հայտնի «ծանր վիրավորանքի» հոդվածը. «Մի կողմ դնենք այն, որ դա հակասում է միջազգային բոլոր օրենքներին՝ նախ քաղաքական տեսակետից: Շատերը չգիտեն, որ խտրականության, հակախտրականության և ատելության խոսքը միջազգային չափանիշներով չի վերաբերում քաղաքական բառապաշարին, քաղաքական ենթատեքստ չունի, այլ վերաբերում է ուրիշ՝ կրոնական, ազգային և այլ ուղղությունների: Այսինքն, քաղաքական գործիչները վիրավորանքի հետ կապված պետք է ավելի հանդուրժող լինեն: Միջազգային չափանիշներին հակասող այդ հոդվածն ընդունելը ընդդիմության գլխին մի «դամոկլ յան սուր» դարձավ: Դիտարկենք նաև այն բառապաշարը, որն օգտագործում են իշխանավորները: Նրանց նկատմամբ, սակայն, որևէ քրեական գործ չի հարուցվում, որովհետև յուրաքանչյուր քրեական գործ հանձնարարականով է, իսկ այդ նույն «ծանր վիրավորանքի» հոդվածով հարյուրավոր ընդդիմադիրներ մեղադրանքի տակ են»:
Իրավապաշտպանն անդրադարձավ նաև հասարակական-քաղաքական գործիչ Ավետիք Չալաբյանի կալանավորմանը: Նրան մեղսագրվող արարքը պաշտպանական կողմն անհիմն է համարում: Հուլիսի 1-ից այն ապաքրեականացված է համարվելու, մինչդեռ, ըստ Չալաբյանի պաշտպանների, օրենսդրական նոր փոփոխություններ են կատարվելու: «Մենք մեր ավելի վաղ արված զեկույցում ևս գրել էինք, որ նրան ՀՀ ՔՕ 163-րդ հոդվածով մեղսագրվող արարքը հակասում է միջազգային չափանիշներին: Նշեմ նաև, որ Հայաստանի իշխանությունները օրենքը Վենետիկի հանձնաժողովին ու ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ փորձագետներին ներկայացնելիս թարգմանությամբ նրանց խաբել էին: Թարգմանության մեջ մի բան է, հայերեն տարբերակում՝ այլ բան: Հանրահավաքի համար նյութապես շահագրգռելը, որը նշված է հայերեն տարբերակում, միջազգային չափանիշներով խախտում չի համարվում: Մինչդեռ անգլերեն թարգմանված տարբերակով այլ բան է գրվել՝ ավելացվել է «հարկադրանք» բառը:
Ու իմաստը կարող էր մեկնաբանվել այնպես, որ նյութապես շահագրգռելու հետ մեկտեղ պետք է առկա լինի հարկադրանքի տարր, ինչն արդեն արգելվում է: Մեծ հաշվով՝ սա նույնպես ուղղված էր ընդդիմադիրների դեմ: Ես մի կողմ եմ դնում այն, թե ինչքանով է հավաստի Չալաբյանի նկատմամբ մեղադրանքը: Բայց նայենք, թե ինչպես են կատարվում իշխանության բոլոր հանրահավաքները. պարզից պարզ է բոլորի համար, որ կազմակերպվում է վարչական ու ֆինանսական ռեսուրսների կիրառմամբ: Օրինակ՝ նախընտրական կամպանիայի ժամանակ վարչապետի օգտին հավաքվող ցուցարարներին ավտոբուսներով Երևանից Սյունիք էին տարել, բայց, բնականաբար, այդ հարցով «Հայաստանի իրավապահ մարմինները» ծպտուն չեն հանի, որովհետև գործում են վարչապետ կոչվածի ցուցումով»: Խոսելով հաջորդ օրինակի մասին՝ Ա. Իշխանյանը շեշտեց. «Վարչապետ կոչեցյալը նաև չի կարողանում հանդուրժել որևէ պետական կառույց կամ ՏԻՄ ղեկավար, առհասարակ, որևէ պետական կառույց, որը չեզոք ու անկախ է: Բոլորը պետք է հլու-հնազանդ ենթարկվեն իրեն: Կարծես բոլորը մոռացել են, որ դեռ 2018-ին հարձակում կատարեց ՏԻՄ մարմինների նկատմամբ:
Մասնավորապես, 2018-ին այն ժամանակվա պետական վերահսկողական ծառայության պետը հարձակում կատարեց ՏԻՄ մարմինների վրա: Հետո հիշենք իրեն չենթարկվող, հատկապես Սյունիքի համայնքապետների նկատմամբ քրգործերի «թխումը»: ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավոր Աննա Մկրտչյանի սուր ելույթներից հետո կեղծ, շինծու գործով կալանավորեցին ՏԻՄ ղեկավար հանդիսացող հորը: Հետո էլ, երբ ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ իր վերահսկողությունից մի քանի համայնքներ դուրս եկան, տարբեր գործընթացներ սկսվեցին: Կեղծ, շինծու գործեր թխելով՝ հաղթող համայնքապետին կալանավորեցին, հետո էլ ընդունվեց օրենք, որը հակասում էր բոլոր տիպի ժողովրդավարական նորմերին (օրենքը վարչապետին հնարավորություն տվեց համայնքի ղեկավարի ժամանակավոր պաշտոնակատար նշանակել-խմբ.):
Ընդհանուր առմամբ, սա տոտալիտար մտածողություն է, և Հայաստանը տարվում է դեպի բռնապետություն. այս ամենի նպատակը հենց դա է: Այդ անձի բնավորությունից ու հոգեբանությունից է բխում այս ամենը: Նման հոգեբանությամբ մարդ կարող է լինել, բայց ավելի մեղավոր, ավելի պատասխանատու է նրան հլուհնազանդ ծառայող, նրա հանձնարարությունները կատարող ողորմելիների զանգվածը՝ պատգամավորները, նախարարները, իրավապահ մարմիններ կոչվող կառույցների ղեկավարները»:
ԱՆՆԱ ԲԱԴԱԼՅԱՆ
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում