«Արդիականացում. Հայաստանի ճակատագրական ընտրությունը». հրապարակվել է Ավետիք Չալաբյանի հոդվածի երկրորդ մասը
Քաղաքականություն
Ավետիք Չալաբյանն իր փաստաբանական խմբի միջոցով փոխանցել է Հայաստանի ճակատագրական ընտրությունը» երեք շարքից բաղկացած հոդվածաշարի երկրորդ մասը։
«Հայաստանի ճակատագրական ընտրությունը. Արդիականացում» հոդվածում Ավետիք Չալաբյանն անդրադարձել է կրթության, բնակավայրերի և բնակչության տեղաբաշխման, պետական համակարգերի արդիականացման անհրաժեշտությանը և ուղիներին։
«Առաջինը եւ թերեւս առավել կրիտիկականը կրթությունն է։
- Ուստի, եթե մենք ցանկանում ենք Հայաստանում իրական կրթական հեղափոխություն իրականացնել, պետք է հասցեագրենք աղքատությամբ պայմանավորված խորքային խնդիրները, մասնավորապես.
- Բոլոր խոշոր (1000 եւ ավել բնակիչ ունեցող) բնակավայրերում պետք է գործեն պետական ֆինանսավորմամբ մանկապարտեզներ, երեխաների կրթությունը պետք է սկսվի նախադպրոցական հասակից եւ լինի անվճար։
- Նույն այդ բնակավայրերում դպրոցները պետք է արդիականացվեն, պետությունը պետք է ոչ միայն անվճար ուսում ապահովի, այլեւ սնունդ, համազգեստ եւ ուսման պարագաներ։
- Համալսարաններում պետպատվերը պետք է ընդլայնվի մի քանի անգամ, բոլոր պետական համալսարանները պետք է ստեղծեն մարզային մասնաճյուղեր, պետությունը պետք է սուբսիդավորի դրանց աշխատանքը։
- Երկրի տարածքում ամենուրեք պետք է ստեղծվեն հավելյալ կրթության հնարավորություններ, «Թումո բոքս» տիպի կառույցները պետք է հասանելի դառնան բոլոր երեխաներին։
- Մասնավոր դպրոցները պետականներին հավասար մեկ սովորողի հաշվով ֆինանսավորում պետք է ստանան պետությունից, դա հնարավորություն կտա ստեղծել մրցակցային միջավայր, եւ շարունակաբար բարձրացնել դպրոցական կրթության որակը։
- Համալսարանները պետք է իրապես ապաքաղաքականացվեն, եւ կենտրոնանան գործատուների հետ համատեղ որակյալ եւ պահանջարկված կրթական արժեք ստեղծելու վրա։
- Հայաստանի առաջատար 2-3 համալսարանները, շարունակաբար բարձրացնելով կրթության որակը, պետք է հայտնվեն աշխարհի լավագույն 500 համալսարանների ցանկում, հեռանկարում ավելի բարձր դիրքեր նվաճելու նպատակով։
«Նախորդի հետ փոխշաղկապված, արդիականացման կարեւորագույն խնդիր է լինելու Հայաստանում բնակչության առկա տարածքային բաշխումը փոխելը։ Այսօր Հայաստանի բնակչության 30% ապրում է գյուղերում, իսկ 20%-ը քաղաքային կարգավիճակ ունեցող ավաններում, որոնք իրապես մեծ գյուղեր են։ Բնակչության այդպիսի կառուղցվածքը ձեւավորվել է պատմականորեն, մասնավորապես, նաեւ անկախության շրջանում տեղի ունեցած դե-ինդուստրիալիզացիայի արդյունքում, բայց 21-րդ դարում ակնհայտորեն օպտիմալ չէ։ Իրավիճակը բարդացնում է այն, որ գյուղական բնակավայրերի զգալի մասը փոքր են, եւ չունեն բավարար մասշտաբ՝ նվազագույն սոցիալական ենթակառուցվածք ապահովելու։ Այսօր միջին հայկական գյուղական բնակավայր ունի մոտ 1 000 բնակիչ եւ 400 հեկտար վարելահող՝ ոչ մեկը, ոչ մյուսը բավարար չեն բնականոն սոցիալ-տնտեսական գործունեության համար։ Եթե հաշվի առնենք նաեւ, որ այդ միջինը պայմանավորված է նաեւ մի քանի տասնյակ խոշոր բնակավայրերի առկայությամբ, ապա ակնհայտ է, որ գյուղական բնակավայրերի մեծ մասը երկարաժամկետ հեռանկարում կենսունակ չեն, արդեն հիմա նրանցից շարունակական արտահոսք է տեղի ունենում»
«Արդիականացում. Հայաստանի ճակատագրական ընտրությունը». հոդվածը կարող եք կարդալ՝ https://mediamax.am/am/column/121320/
Հոդվածաշարի բոլոր նյութերին կարող եք ծանոթանալ՝ https://mediamax.am/am/column/121315/
https://mediamax.am/am/column/121318/
Հիշեցնենք, որ «Համախմբում» շարժման անդամ, հասարակական-քաղաքական գործիչ Ավետիք Չալաբյանին անհիմն, առանց որևէ արժանահավատ ապացույցի և քրեադատավարական ընթացակարգերի կոպտագույն խախտումներով մեղսագրվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 163-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետով նախատեսված արարքը։ Արարք, որն արդեն ընդունված և սույն թվականի հուլիսի 1-ից ուժի մեջ մտնող քրեական օրենսգրքով ապաքրեականացված է: Միտումնավոր հետապնդման և քաղաքական պատվերի դրսևորում է նաև այն փաստը, որ հայտնի ակնհայտ մոնտաժված ձայնագրության հրապարակումից երեք օր անց Ավետիք Չալաբյանը շարունակել է իր բնականոն կյանքը, որևէ կերպ չմիջամտելով քննությանը, չթաքնվելով, սակայն, դա անտեսվել է և այնուամենայնիվ Ա․Չալաբյանի նկատմամբ անհասկանալի հիմնավորմամբ որպես խափանման միջոց է ընտրվել երկամսյա կալանքը:
Ավետիք Չալաբյանի պաշտպանական խումբ՝
Email: [email protected]
